Πρίμα ονομάζουμε την πλεύση στην οποία ταξιδεύουμε μαζί με τον άνεμο. Ο άνεμος μας “χτυπάει” από την πρύμνη του σκάφους.
Παρότι για πολλούς ίσως να είναι μια πλεύση που είναι από πλευράς φυσικής η πιο εύκολη να την καταλάβουν, αφού πρακτικά βλέπουν τον άνεμο να σπρώχνει το σκάφος, ο μηχανισμός με τον οποίο δημιουργούνται οι δυνάμεις στα πανιά και ο συνδυασμός πίεσης-υποπίεσης, είναι ακριβώς ο ίδιος.
Πηγαίνοντας κατάπριμα, ο φαινόμενος άνεμος είναι ο ελάχιστος δυνατός και άρα πολλές φορές όχι ικανός να φουσκώσει το μπαλόνι μας -αν έχουμε-. Τα κατάπριμα είναι συνήθως αργή πλεύση και πολλές φορές επικίνδυνη αφού με μια μικρή αλλαγή του ανέμου ή μια απροσεξία, μπορεί να γίνει πότζα χωρίς να το θέλουμε. Επιλέγουμε πολλές φορές να πηγαίνουμε δευτερόπριμα, να μας χτυπάει ο αέρας από την σοφράνο γωνία του σκάφους μας έτσι ώστε και καλύτερο φαινόμενο να δημιουργούμε και να είμαστε πιο ασφαλείς. Μοιραία, επειδή δεν θα πηγαίνουμε προς τον στόχο μας, αν αυτός είναι κατάπριμα, θα χρειαστεί να κάνουμε πότζες. Το πόσες πότζες θα κάνουμε και το πότε, είναι θέμα της τακτικής που ακολουθούμε.
Πως ταξιδεύουμε πρίμα -μνημονικοί κανόνες:
Πανιά: Τέρμα λάσκα ώστε να εκμεταλλευόμαστε όλη την επιφάνεια του πανιού. Μπορούμε να βγάλουμε “πεταλούδα” την τζένοα, αν πηγαίνουμε κατάπριμα. Να έχουμε δηλαδή την μαίστρα από την μια πλευρά και την τζένοα από την άλλη. Επίσης, στα πρίμα μπορούμε να ανεβάσουμε και μπαλόνι.
Καρίνα (για σκάφη που ανεβαίνει): Τέρμα επάνω, οι δυνάμεις που αναπτύσσονται είναι ομόρροπες. Δεν υπάρχει καμία στο πλάι και άρα δεν υπάρχει και εκπεσμός ή πλαγιολίσθηση. Αν έχουμε την δυνατότητα να ανεβάσουμε την καρίνα, να το κάνουμε ώστε να μειώσουμε τις τριβές.
Πλήρωμα: Η απουσία πλάγιων δυνάμεων σημαίνει ότι το πλήρωμα θα μοιραστεί στο εσωτερικό του σκάφους ώστε αυτό να είναι το δυνατόν ισορροπημένο.
Φαινόμενος άνεμος: Μειωμένος αφού πηγαίνουμε μαζί με τον πραγματικό άνεμο.
Ταξίδεμα: Προσέχουμε ιδιαίτερα να έχουμε τον άνεμο από τη σοφράνο γωνία του σκάφους ή έστω κατάπριμα. Αν ο άνεμος μας έρθει από την σταβέντο πρίμα γωνία του σκάφους, υπάρχει το ρίσκο ανεξέλεγκτης πότζας. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε σε εκείνη την πορεία, τότε κάνουμε μια ελεγχόμενη πότζα. Αν όχι, για να φύγουμε από αυτή τη κατάσταση, ορτσάρουμε μέχρι να δούμε τον άνεμο να έρχεται από την σοφράνο γωνία του σκάφους και πάλι. Το πότε και αν θα κάνουμε πότζα έχει σχέση με το που θέλουμε να πάμε. Αν έχουμε μπαλόνι, θα πρέπει να υπάρχει συνεχής επικοινωνία του τρίμερ του μπαλονιού με τον τιμονιέρο, ώστε συνέχεια να έχει ικανοποιητική πίεση το μπαλόνι και ταυτόχρονα να κάνει το σκάφος το δυνατόν πιο κοντινή γωνία πλεύσης προς το κατάπριμα. Τα πρίμα είναι διαγωνισμός για το ποιος μπορεί να πάει πιο γρήγορα και ταυτόχρονα πιο κατάπριμα.
